autorskie.wieza.org

beacon · Administratore

Oczywiście, to generalizacja. Ale dotyczy niemal wszystkich mang/anime, które docierają nad Wisłę i mają związek z tematami, które mnie interesują - fantastyką. Pretensjonalność i "wielodenność" tych mang jest niejako wpisana w ich poetykę. Tak samo kiepskie żarty, które ciągle rozbijają tak pieczołowicie pichcony patos.

Ale żeby nie było, że jestem zupełnym ignorantem. Obejrzałem Akirę (mocno europejski jednak styl i sposób prowadzenia fabuły, ale odrobinę skomplikowana i trudna do ogarnięcia fabuła), prawie całego Cowboya Bebopa (bardzo mi się podoba, chociaż niektóre odcinki można by spokojnie wywalić), pierwsze sześć odcinków Samurai Champloo (ten sam autor, co Bebop, trochę słabsze, ale podobno ma się rozkręcić), Ruchomy Zamek Hauru, Spirited Away, całego Dragon Balla (jak jeszcze leciał w tvn7 dawno temu ;P), Slayers i... i pewnie coś tam jeszcze.

No i czytam trochę Suppli ;P Próbowałem napocząć Battle Angel Alita, Bleach, Kenshina, znowu pewnie coś jeszcze, ale nic oprócz Suppli do mnie nie trafiło.

Co do rysunku - nie spotkałem się z żadnym japońskim komiksem cyklicznym, który byłby ciekawie narysowany. Ale możesz mnie spróbować wyprowadzić z błędu. Uproszczenia znowu są tu częścią poetyki i nie byłoby w nich niczego złego, jeśli autorzy próbowaliby tworzyć jakiś ciekawy, własny styl, podczas gdy prawie wszystko jest tam rysowane na jedno kopyto. To wszystko to jedna konwencja graficzna, tylko niektórzy rysownicy dali zeuropeizować swój styl i zrezygnowali z wielkich oczu itp., podczas gdy w Europie czy USA rozwija się o wiele więcej sposobów rysowania komiksów.

Od amerykańskiego mainstreamu, który w dobie ultimate marvela i okolic cały czas jedzie na tym kolorowym quasi-realizmie, poprzez propozycje angielskie, aż po zupełnie nietypowe propozycje Gippiego, albo polskiego KRLa.

Europa i Ameryka to znacznie głębszy worek. Nawet pomimo tego, że w Japonii manga jest potwornie popularna i prawie każdy ją czyta. No i w głębszym worku mieści się więcej stylów. I u nas nie wszystko jest czarno-białe ;p

Magnes · ciągle nie ma czasu

Hm... moim zdaniem się mylisz. Wszystkie trzy worki są równie głębokie. Wink

beacon · Administratore

Myślę, że gdyby podsumować nakłady komiksów amerykańskich i japońskich, jednoznacznie więcej byłoby tych z USA Wink

A to jest miernik głębokości worka.

Magnes · ciągle nie ma czasu

Zależy co masz na myśli pod względem głębokości. Bo wygląda na to, że w poprzednim poście coś innego niż w tym.

cactusse · większy pożeracz systemów

beacon · Administratore

Po pierwsze, bo chyba odrobinę źle odczytałeś, albo ja źle wyjaśniłem moje intencje Wink

Wypowiadam się na temat komiksów i filmów, które znam. Chętnie przeczytam coś, co mi polecisz, co będzie pozbawione cech, które tak mnie wkurzają. I jednocześnie, nie mówię o samych mangach, ale o ogóle mangi i anime. Stąd zarzut o wyrabianiu sobie zdania nt. komiksów poprzez oglądanie filmów odrobinę chybiony Wink

Co do ostatniego fragmentu Twojej wypowiedzi - brakuje mi statystyk, żeby porównać amerykański i japoński underground komiksowy i alternatywę. Tobie pewnie też, więc może darujmy sobie analizy rynkowe. Moje stwierdzenie, że w Stanach i Europie wychodzi więcej komiksów niż w samej tylko Japonii o wiele łatwiej obronić. Zobacz ile ludzi mieszka w Japonii, a ile w Europie i USA razem wziętych. Pomnóż przez popularność komiksów w USA i Francji, która zdaje się niewiele ustępuje popularności m&a w Japonii i masz wynik.

Jeśli zaś chodzi o rysunek. Manga jest wg mnie znacznie bardziej jednorodna niż komiks europejski czy amerykański. Na Zachodzie są komiksy kolorowe i czarno-białe, realistyczne i te sięgające do zupełnie nierealistycznych konwencji. Wiele z nich czerpie z różnych konwencji malarskich. Manga, nawet jeśli jest, jak mówisz, różnorodna, jest w swojej estetyce znacznie bardziej ograniczona. Bo to jednak dość jednorodny styl. Nawet jeśli w jednym komiksie są duże oczy, a w drugim nie, bo jakby nie tylko do wielkości oczu się to wszystko sprowadza. I to mnie boli i jednocześnie z lekka nudzi. A jak coś ma jeszcze rysunek denny jak Seimaden, to robi mi się słabo ;P

cactusse · większy pożeracz systemów

beacon · Administratore

Well, statystyki są jednoznaczne, porażające i chowam się do norki, jeśli jeszcze podlinkujesz ich źródło i nie będzie to amatorski blog jakiegoś zwała ;P

Pisałem już, że chciałem rozszerzyć dyskusję na mangę i anime, bo są zbliżone jednak jeśli chodzi o niektóre zagadnienia formalne. I miałem do nich podobne zarzuty. Ale na podstawie Twojej argumentacji mogę stwierdzić - pewnie trafiłem na kiepskie mangi i umiarkowanie różnorodne anime. Postaram się nadrobić zaległości w zakresie dobrej mangi i anime. Więc generalnie wycofuję się na razie z tezy o 'stylu na jedno kopyto'.

Pozdrawiam i dzięki serdeczne za dyskusję!

Ninetongues · degustator autorek

Beacon - nawet wśród takiego szajsu jak manga i anime można znaleźć kilka pereł. A wśród nich...

Blame!

Jestem fanem komiksu europejskiego. Uważam mangę za szit w 99,9%. Omijam generalnie szerokim łukiem. A potem, u kumpla zobaczyłem całą kolekcję 10 woluminów czegoś o enigmatycznej nazwie "Blame!"

Jak to zwykle się robi, zajrzałem od niechcenia. Przerzucam strony, patrzę na dziwne, jakby szkicowane tuszem obrazki, tak inne od równiutkich, słodziutkich mang... Nagle orientuję się, że przez tych kilkanaście stron które przejrzałem... Nikt nic nie mówi.

Ten komiks (tak, nazwę Blame! komiksem, a nie mangą) jest niesamowity. Wrażenia miałem takie, jak po przeczytaniu czarno białego jeszcze Szninkla. Nie, nawet lepsze. Fabuła jest po prostu tak wykręcona w kosmos, a świat tak niesamowity...

Ciekawostki:

- Świat Blame! to niekończące się Megastruktury. Gargantuiczne miasto, pokrywające Ziemię do tego stopnia, że w pewnym momencie wchłonęło księżyc.

- Teraz Megastruktury są wyludnione. Pojedyncze istoty, scyborgizowani ludzie, mutanci, tzw. Silikonowe Życie i wcielone programy komputerowe, dziwne zwierzęta...

- Przez ten świat podróżuje bohater. Po prostu idzie w górę. Nie wiemy o nim nic.

- Autor jest architektem.

- Design stworów ociera się o prace Gigera.

- W całej serii nie ma ani jednego wątku miłosnego ani erotyki! (sic!)

Mógłbym tak godzinami. Większa część komiksu składa się z kadrów na których główny bohater po prostu idzie, a autor popisuje się budowanym z rozmachem krajobrazem gigantycznego miasta. Nasuwa to skojarzenia z Rorkiem i innymi pracami Andreasa...
Mamy eksperymenty z kadrowaniem, czasami zabawę z formą... Najbardziej lubię odczłowieczenie głównych bohaterów. Jedna z moich ulubionych scen:

Bohaterowie wsiadają do windy, kierowanej przez dziwaczną hybrydę istoty żywej z maszyną. Proszą o dowiezienie do odległego o setki tysięcy pięter celu. Windziarz zgadza się i estymuje czas podróży na nnnnnnnnn (ileśtam, nie pamiętam, ale dużo) godzin.
Winda rusza, bohaterowie po prostu siadają pod ścianą, wkładają kabel w odpowiednie miejsce...
I na następnym kadrze mamy napis: "nnnnnnnnn godzin później" - budzą się i wysiadają. Whoaaa...

Tego się nie da opowiedzieć. Po prostu polecam. Ostrzegam tylko, że bardzo trudno tę mangę kupić.

I na koniec linki do przykładowego fragmentu komiksu, znalezionego w necie:

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Shakaras · degustator autorek

A ja namalowalem hobgoblina

Magnes · ciągle nie ma czasu

Rysunek się nie pojawia.
U mnie tablet powoli staje się nieodłączym narzędziem, po którego sięgam zawsze gdy poprawiam zdjęcia w gimpie. Szczególnie, że zepsuła mi się myszka i zastępczo używam niezbyt dokładnej, laptopowej.

Shakaras · degustator autorek