| Thronaar |
| większy pożeracz systemów |
|
| |
| Dołączył: 27 Wrz 2005 |
| Posty: 272 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
|
| Skąd: Stolica Warmii i Mazur |
|
|
 |
|
 |
|
Ostatnio popełniłem taką oto mechanikę. Może ktoś coś o niej powie.
Taka mechanika do światów niezwykłych, gdzie postacie mają duże różnice między swoimi możliwościami (superbohaterowie, zaawansowane SF, supermagiczne), a przynajmniej takie były załorzenia.
Postać jest opisana przez stopniowane cechy i umiejętności.
Zależnie od poziomu cechy rzuca ona różnymi kostkami (tzw. wartości cechy).
1 - k1
2 - k2
3 - k3
4 - k4
5 - k6
6 - k8
7 - k10
8 - k12
9 - k20
Wykonując test ilość rzucanych kości zależy od poziomu umiejętności. Dodatkowo przy posiadaniu danej umiejętności dodaje się poziom cechy.
0 - tylko jedna kość
1 - wartość cechy + jedna kość
2 - wartość cechy + dwie kości
3 - wartość cechy + trzy kości
4 - wartość cechy + cztery kości
Normalny człowiek ma cechy na maksymalnym poziomie równym 4, a jego umiejętność nie przekracza 3.
Daje to przedział możliwości od 1 (5 dla umiejącego) do 16.
Nadistota (magicznie / naukowo / jakkolwiek udoskonalona) ma możliwości od 1 do nawet 120 (dla maksymalnego poziomu umiejętności 5).
Pozimy trudności: (zadanie ...)
1 - trywialne
2 - proste
4 - trudne
8 - bardzo trudne
16 - prawie niewykonalne
32 - nieludzkie
60 - potrzeba cudu
120 - potrzeba paru cudów
Przykład:
Venom ma sprawność na poziomie 5, wysportowanie na 3, a jego zadanie to skok o poziomie trudności 16 (przeskoczy przez mały budynek). Rzuca on trzema kośćmi (za umiejętność) k6 (za poziom cechy) i dodaje 6 (za to, że ma daną umiejętność). Rzuca 1, 3, 6, co daje w sumie 10. Do tego dodaje się 6 co daje 16, akurat tyle aby przeskoczyć nad przeszkodą.
Walka
Trafienie określa się poprzez zwykłe testy przeciwstawne.
W przypadku walki paru osób przeciwko jednej należy dodawać wyniki każdej ze stron. Przy sukcesie wielu przeciwko jednemu, tylko najszybszy/najszybsi trafiają.
Przykład: Smok atakuje drużynę czterech śmiałków na raz. Wartość ataku wyniosła 40. Śmiałkowie unikają każdy w innym kierunku, dlatego ich unik będzie sumowany. Ich uniki wyniosły 3, 12, 10 i 20, co w sumie daje 45. Oznacza to, że najszybszemu z nich udało się. Po odjęciu jego wartości zostało 35, co oznacza porażkę reszty zespołu.
Obrażenia określa się podobnie jak zwykły test wg. statystyk broni. W przypadku broni białej jest to najwyższy poziom cechy jaki można użyć (nie niszcząc jej) i własny mnożnik. W przypadku broni strzeleckich jest jeszcze trudność uniknięcia pocisku (po tym jak ktoś zdołał trafić).
Przykład: Miecz ma cechy Siła max k4/*2, co oznacza, że na obrażenia rzuca się dwiema kośćmi zależnymi od siły, lecz nie większymi niż k4, a dodatkowo dodaje się jedną kość za siłę atakującego (lecz też nie większą niż 4). Strzelba ma k4/*2/16, co oznacza, że na obrażenia zawsze rzuca się dwiema kośćmi k4, a chcąc uniknąć strzału należy przerzucić 16.
Postacie mają tyle ran, ile wartość cechy wytrzymałość, a dodatkowo od obrażeń odejmuje się jej wartość (niektóre umiejętności podnosiły by wartość wytrzymałości). |
|
mi to przypomina (ale tylko troszeczkę) ED. może zamiast K1 dać K2-1.. no ale to już za kombinowanie uznać można. Zresztą to szczegół. W każdym razie ładne, Jest to sam szkielet tylko więc to czy pasuje jedynie do takich jak napisałeś konwencji to jest już rzecz względna.. chyba by sie dało do wielu więcej przystosować.
.