autorskie.wieza.org

ja-prozac · większy pożeracz systemów

czyli zalozenia w grach rpg.

w wiekszosci rzecz wyglada tak:

postacie sa wyjatkowe, wybrane, itp. czy chodzi poszukiwaczy przygod,
naznaczonych przeznaczeniem, potwory z problemami, czy cokolwiek
innego, schemat jest jeden - postacie wyrozniaja sie z tlumu z zalozeniem
ze wiekszosc ludzi jest po prostu nudnymi statystami. daje to dodatkowe
mozliwosci fabularne, a rozne moce powoduja zludzenie, ze postacie
cos znacza w settingu/grze. choc znacxza tyle na ile im pozwoli mg
przy tradycyjnym rozkladzie rol na sesji najczesciej.

stuacja jest wyjatkowa. nadchodzacy koniec swiata, wielka wojna,..
towrzy w grze odmienne od zwyklego swiata zalozernia i daje egzotyke.
plus jakies zahaczki dla mg, coby gracze nie wpieprzali sie w scenariusz.

istnieje potezny i ukryrty wrog postaci. wiaze sie z wcesniejszymi
punktami, ale czasami wystepuje samodzielnie. znowu mamy silny
impuls do tworzenia scenariuszy/sytuacji z settingu.

w roznych systemach wystepuje to na rozna skale, oczywiscie.
wod wykorzystuje wszystkie powyzsze cachy, wiekszosc fantasy
w spora czesc, itp.

moje pytanie jest proste. czy to jest konieczne, na ile jest przydatne
i z czego wynika?

czasami to chec eskapizmu[fajne i wyjatkowo filmowe postacie/swiaty]
czasami wynika z zalozen tradycyjnegorpg[najczesciej nie ma
satysfakcjonujacego rozwiazania konfliktow i sytuacji pozabojowych
i gra nie unioslaby ciezaru]
czasami wynika to z checi metafory[porusze dany temat w strawniejszy
dla zwyklego czlowieka sposob]

tu pojawia sie kolejne pytanie - na ile grajacy chcieliby poruszac
"zwykle, codzienne tematy w normalnym swiecie" i w jaki spsosb?

jak pokazuja seriale hboczy insze na ten przyklad, nie trzeba wiele,
zeby zrobic ciekawa historie. mimo to maistreamowe produkcje
uynikaja tego.

pewna wskazowka moze byc fakt, ze wszystkie powyzsze schematy
wspieraja gre oparta o setting, nie o postacie graczy. nawet jesli postacie
pelnia wazna role w danej historii to bradziej dzieki zalozeniom swiata/gry
niz cechom charakteru/ciekawej motywacji.

uwagi i pytania mile widziane.

ja-prozac

diavkhaan · degustator autorek

Według mnie globalne, groźne konflikty i inne rzeczy nienależące do normalnego świata powodują, że gra się ciekawiej Smile

Gra jest odskoczną, oderwaniem się od nudnej, codzinnej, szarej rzeczywistości - stąd IMO ddeki i inne zabijanie smoków w jaskiniach - tego nie przyniesie normlane życie Smile

Z drugiej strony nie można idealizować życia i część MG/producentów/twórców senariuszy (niepotrzebne skreślić lub dodać nowe) parafrazuje realny świat (i wydarzenia czy konflikty z niego) w danym settingu. Dlaczego w Warhammerze krasnoludy-buntownicy (zabójcy czegokolwiek) noszą kolorowe włosy na sztorc? Bo w latach '80 w angli była spora ilość punkowców Wink

Jeszcze jednym powodem wprowadzania takich problemów może być to, że wtedy nasze własne, z realnego śiwata nie wydają się takie groźne Wink

Aha: Tancerze wojny też mają dziwne fryzury Smile

disklajmer: wszelkie opinie są moje wyłącznie i tylko moje Smile

Post scriptum: moim zdaniem dużo przyjemniej gra się w jesiennogawędowego warhammera niż w ddki lub inne high fantasy Razz

Magnes · ciągle nie ma czasu

Moim zdaniem problemem jest, że (czasem, często?):
-- świat w grach RPG się nie zmienia,
-- gracze nie mają wpływu na ważne wydarzenia w świecie gry, a nawet na życie własnych postaci.

Zgadzacie się, czy nie? Bo mnie wydaje się to problemem w systemach nieautorskich - przecież nikt nie zrobi wygranej Chaosu w Warhammerze (zmiana świata), ani nie pozwoli graczowi zostać imperatorem, bo ten tak sobie ubzdurał (wpływ graczy na świat).

Dlatego czasem dobrze byłoby odejść od motywu wyróżniania czymś postaci graczy, a za to dać im do ręki narzędzie do sprawienia, że ich postaci będą się czymś wyróżniąc - tzn. dać im wpływ na przebieg scenariuszy i historię świata.
A sam motyw wyróżniania bardzo często jest przydatny, spaja drużynę, dlatego sam często go używam.

diavkhaan · degustator autorek

Magnes · ciągle nie ma czasu

cactusse · większy pożeracz systemów

beacon · Administratore

Wyróżnianie postaci może odbywać się na dwóch płaszczyznach.

Globalnej - mają realną moc sprawdzą nad światem.
Kameralnej - są romantykami, albo autykami. Są wyjątkowi ale w mniejszej skali.

Magnes · ciągle nie ma czasu

Gdyby się dobrze zastanowić, to jest system, gdzie nie są wyróżnieni? Trudno mi sobie taki na szybko przypomnieć. Niby zawsze jest jakiś wybór postaci, można grać żebrakiem, czemu nie, ale powiedzmy sobie szczerze, scenariusz nie będzie o grzebaniu w śmietnikach, a nawet jeśli, to znajdzie się coś wartego uwagi i nie umrze się z głodu. Był moment kiedy zastanawiałem się, czy nie dałoby się poprowadzić czegoś podobnego do Grobowca Świetlików - czyli radzenie sobie w czasie wojny, gdzie gracze są prostymi ludźmi, może nawet dziećmi - ale nie wiem...

sil · degustator autorek

Zacznę od końca: Czy "Lost" to przykład "zwykłych codziennych tematów w zwyczajnym świecie"?

ja-prozac,
Rozumiem, że pisząc o "wyjątkowości postaci" masz na myśli jej wyjątkowość względem "reszty settingu"? W takich przypadkach co pewien czas przewijają się pomysły symulacjonistycznej "gry w zwykłe życie" (w takim Warhamerze np.). Łączy się to ze zignorowaniem "specjalnej sytuacji" (np. wojny z Chaosem), o "specjalnym wrogu" nie wspominając.

Swoją drogą to ów "specjalny wróg" niezbyt pasuje mi do tego zestawienia.

Mamy więc tutaj do czynienia ze "zwykłymi codziennymi tematami". Owszem świat - dla graczy - nie jest zwykły. Pytanie, kiedy by był? Czy "Klan RPG" by się łapał?

Owszem, w dużej części to o czym piszesz wynika z nastawienia na eksplorację settingu (a eksploracja zwykłego świata, z perspektywy zwykłego człowieka nie uwikłanego w żadne niezwykłe sytuacje chyba nie jest zbyt pociągająca).
W przypadku oparcia gry o konflikty między postaciami setting nie jest już tak istotny. Z tym, że nadal postacie i sytuacje (mimo, że w ramach settingu mogą być zwyczajne), muszą być na tyle atrakcyjne dla grających by chciało im się grać. A zwykłe codzienne sprawy zwykłych ludzi żyjących w zwykłym świecie chyba takie nie są.

Nimsarn · pożeracz systemów

O fajny temat mi się trafił Wink

Wszystko piknie tylko nie poruszyliście kwestii mechanicznego aspektu wyjątkowości postaci w seting'ach RPG Cool

Chodzi mi oczywiście o znane wszystkim Punkty Przeznaczenia, Szczęścia itp. słowem najjaskrawszy przykład wyróżnienia bohaterów graczy Rolling Eyes

Co o tym myślicie?
Na ile to zjawisko spowodowane jest globalną potrzebą wyróżnienia postaci, a na ile podyktowane zapobieżenia nadmiernej śmiertelności bohaterów Question

Jak dla mnie to temat bardzo ciekawy, tym bardziej, że na tym tle dochodziło już do paradoksów - patrz: Warhammer 1ed świat Dark fantasty z mechaniką heroic Very Happy

Pozdrawiam
Nimsarn

Kasowanie identycznych postów na serio nie jest moim hobby.
Uprasza się o sprawdzanie efektów publikowania notek.
beacon.

Soory w trakcie wysyłania wywaliło stronkę - nie miałem pewności czy poszło Embarassed

Zuhar · większy pożeracz systemów

Ogólnie w moim odczuciu postaci w RPG pełnią rolę taką jak pierwszoplanowe w dowolnym filmie. Opowiadana historia toczy się wokół nich. Mają ścisły z nią (opowieścią) związek - mają na nią wpływ.

Wyjątkowość w takim sensie (rodzaj postaciocentryzmu) jest wpisana w RPG. Postać taka jednak na tle całości świata wyjątkowa być nie musi - tu decyzuje konwencja. W heroicznej opowieść zmieni losy świata w realistycznej zaledwie kliku osób - głównie bohaterów.

ja-prozac · większy pożeracz systemów

lecimy z odpowiedziami:

cactusse:
Ars Magica jak najbardziej - wybijaja sie znaczaco ponad przecietnosc
[nie liczac grogow]

Zew Cthulhu tez niby zwykli ludzie ale postawieni w niezwyklej sytuacji
ktora spycha "normalne" problemy na bok zazwyczaj

Desperate housewives na ten przyklad. Ogolnie chodzi o ze rpgi
skupiaja sie na niezwyklej sytuacji i nie eksploruja konfliktow
i problemow postaci. jesli obejrzysz Druzyne A czy jakis starszy
serial to tam postacie sa podporzadkowane schematowi serialu/
odcinka i porownaj to chocby z Sopranos, gdie ogladasz zycie
i wybory kolesia. [przyklad taki sobie, bo to wciaz gangsta, ale
nie ma zalozen miscji/odcinka, jest jakis problem spoleczny czy
rodzinny]

moje przemyslenia tez nie sa zbyt glebokie, nie przejmuj sie.

sil:

zgadzam sie z toba.

specjalnego wroga dodalem, bo czesto wylacza
postacie z normalnego swiata. co do zwyklych problemow
i PvP to raczej zalezy imho od braku mechaniki mogacej uniesc
i podkreslic dane sytuacje w ktorych zwykle postacie moga sie
znalezc.

jeden przyklad: podczas szulkania informacji do gry
o hawajach zauwazylem, ze klasyczne "uatrakcyjniajace" pomysly
cybera splaszczaly setting do oporu a dowolny okres hitoruczny
z historii hawajow byl ciekawszy niz jakies extrapomysly.
nawet zwykle zycie w obecnych czasach z punktu widzenia
mieszanki kulturowej jest ciekawsze niz wstawianie na sile
jakiejs konwencji.

klan rpg sie lapie - od tego jest Prime Time Adventures.

uwaga - nie uzywam terminow teorii rpg, bo uzywam jej tylko
na wlasny uzytek i nie chce motac w glowie osobom, ktore
zupelnie jej nie znaja.

watek wazial sie z moich priorytetow w grze po czesci.

nimsarm:

imho mechaniczne odwzorowanie wyjatkowosci postaci jest wypadkowa
zalozen gry.

zuhar:

dla mnie postacie w historii sa najwazniejsze, chocby byly smieciami
na tle swiata. zauwaz jednak ze w sporej czesci rola postaci jest
reaktywna. w Zewie badacze bronia swiata w odpowiedzi na mity
na ten przyklad i to okresla perspektywe gry. watek klotni z zona,
jesli chcesz trzymac sie tradycyjnego zewu, odejdzie na bok gdy pojawi
sie kolejny szaleniec bredzacy o mackach.

sorki, ze nie odpowiedziaiem wszystkim, ale i tak post
jest juz dlugi.

ja-prozac

Zuhar · większy pożeracz systemów

ja-prozac:

Mimo wszystko to co pokazujesz na przykładzie Zewu, to konwencja - postacie mają w tym systemie to robić. Co nie znaczy, że ma się im udać. Specjalność postaci nie polega na tym czy się podejmują wyzwania, ale czy są w stanie łatwo mu podołać, ze względu na swoją szczególną rolę. Płacą za to wysoką cenę. Nic w tych postaciach szczególnego - to ich rola jest szczególna.

I tu dochodzimy do czegoś innego. Żeby fabuła opowieści była ciekawa musi następować jakiś ruch - przeciwność. Coś z czym może nastąpić konfrontacja. Gra wymaga szczególności wydarzeń, ale nie postaci. Rozmiar konfrontacji i jej rodzaj zależy od konwencji. Nie wymusza to jednak istnienia konfliktu globalnego. Stworzenie takiego to jedynie ułatwienie dla MG.

sil · degustator autorek