autorskie.wieza.org

Thronaar · większy pożeracz systemów

W Naznaczonych stworzyłem dość dokładne tworzenie zaklęć, które przypomina niedoskonałą fizykę. Daje to prawie wolną rękę magowi w rzucaniu czarów, liniowemu zwiększaniu mocy, a jednocześnie dość dokładnie ogranicza go w mechanicznej części gry. Z tego powodu spotkałem się z zarzutem, że odmagiczniłem magię. Nie jest ona teraz magiczna, tylko fizyczna, a to nie przystoi zbytnio światowi fantasty. Z stąd pytanie, czy wolicie bogaty zbiór czarów, gdzie możecie wybierać już gotowe zaklęcia (i dokładnie wiecie co robią), czy może wolicie (aż do przesady) rozbudowane zasady tworzenia zaklęć, gdzie stworzenie zaklęcia będzie trochę skomplikowane, lecz dokładne. To są jakby dwie strony skali, gdzie może jeszcze być środek, czyli zaklęcia stworzone, ale dość elastyczne (gdzie ich siła zależy od mocy maga itp.).

beacon · Administratore

Ja tam wolę jeszcze inną opcję. Nie praktykowałem tego, ale wydaje mi się całkiem sensowne:

Gracz przejmuje narrację na czas czarowania, a po wcześniejszych ustaleniach z Misiem Gry wie w jakich ramach mniej-więcej musi się zmieścić i na biegu wymyśla zaklęcie. Pozwala to uniknąć tzw. "efektu szyby". Był o tym artykuł w magazynie "Portal" bodaj ostatnim numerze...

Quba · większy pożeracz systemów

Najlepszy jest złoty środek Wink

Ja niegdyś zrobiłem podobny system czarowania, wyglądało to mniej więcej w ten sposób, że magia podzielona była na pare szkół, w ich obrębie były wypisane efekty poszczególnych zaklęć. Jak mag rzucał czar to wybierał efekt (o podstawowej trudności) i za zwiększenie/zmniejszenie trudności/kosztu regulował różne parametry jak czas trwania, zasięg, obszar, wzmocnienie skuteczności, dodatkowe efekty, itp. Dzięki temu gracz miałpełną kontrolę nad zaklęciem, oraz musiał nieźle kombinować. Wadą tego systemu jest pozątkowe spowolnienie gry, jednak po pewnym czasie każdy gracz ma swój ulubiony zestaw comb Wink

Propozycja beacona nie jest zła, ale tylko pod warunkiem, że gracze i MG sobie ufają i przekładają narrację nad mechanikę, w przeciwnym wypadku dojdzie albo do przegięć albo do sporów.

beacon · Administratore

Sporów w RPG być nie powinno - MG i Gracze dogadują się w kwestii zasad indywidualnych. Poza tym taki tryb rzucania zaklęć odpowiada konwencjom heroicznym (anime Slayers idealnie się nadaje do takiego czarowania), w przypadku walk gdzie MG czuje potrzebę pokostkowania (ostateczna walka, w której BG _może_ zginąć, czy coś takiego) to niech sobie rzuci dyszką i oceni czy wynik jest dostatecznie wysoki, żeby pozwolić BG to zrobić...

Kanji · chodzący wśród autorek

Nie chce nic mowic ale taki system byl juz w Magu White wolfa

Zegarmistrz · chodzący wśród autorek

Bezwzględnie wolę liste czarów gotowych... Z prostej przyczyny - wszelkie zasady edycji zaklęć zawsze genialnie wprost sposób spowalniają grę i absolutnie rujnują równowagę gry. Za prosto doprowadzić do absolutnych, niszczycielskich przegięć i kombosów.

Quba · większy pożeracz systemów

Możlie, tylko że lista czarów jest bardzo nudna, oraz znacząco ogranicza możliwości inwencji gracza. Lista czarów jest taka nie-książkowa.
Jeśli chodzi o spowolnienie gry to wszystko zależy od mechanizmu czarowania. Im bardziej szczegółowy tym bardziej spowalnia grę, ale przy tym nie daje możliwości na przegięcia i naginanie zasad. Wszystko więc zależy od relacji między graczem a MG.
beacon wychodzi z założenia, że w RPG nie ma miejsca na spory, wtedy wystarczy ogólnikowy system czarowania. Jednak jeśli gra ma być skierowana do gamistów to mechanizm musi szczegółowo regulować czarowanie.

beacon · Administratore

Gamiści niech sobie w DeDeki grają, albo zrobią autorkę "rozpieprz 100 goblinów w godzinę" na d20. O takich grach nie dyskutujmy, pls. To nie rpg, tylko dungeon crawle. Niech się lepiej planszówek czepią, to chociaż ładne obrazki pooglądają.

Zegarmistrz · chodzący wśród autorek

Ja wychodze z założenia pragmatycznego - nawet w najlepszych drużynach dochodzi do kłótni. Naturalnie w idealnej drużynie się nie zdarzają, ale ideałów nie ma. Mechanika jest właśnie po to, żeby, gdy do takiej dojdzie odwołać się do czegoś obiektywnego - w tym wypadku kostek i tabelek. Gamizm nie ma do tego nic - zwyczajna funkcjonalność.

Zresztą - co do Gamistów - jak na mnie byłoby właśnie odwrotnie - system tworzenia czarów byłby dla nich rajem. Niestety nie każdy ma na tyle czasu, by - tak jak oni - spędzać godziny na dodawaniu cyferek.

A upadek kreatywności? Co przeszkadza graczom, by przyjść do Mistrza Gry z gotowym nowym zaklęciem i zapytać "czy mogę nauczyć tego moją postać". Co najwyżej niskie umiejętności społeczne...

beacon · Administratore

Ale o gamistach nie rozmawiamy. Power-gaming to nie RPG, a o RPG tu mowa.

Zegarmistrz · chodzący wśród autorek

Niestety to JEST jedna z możliwości, jakie daje nam RPG. Niestety jest integralną jej częścią... Niestety - jest wręcz niezbędny, by odgrywać część postaci (np. jak chcesz odgrywać łucznika, który nie umie strzelać z łuku?), niestety nie unikniemy go.

Możemy więc robić gry, w których świadomie wykorzystamy ten element i będą one przez to lepsze - bo pasujące do większej ilości graczy i z funkcjonującą sprawnie mechaniką... Albo możemy się na to wypiąć i robić systemy z wadami wrodzonymi.

System jest niestety tak dobry, jak najsłabszy jego element. Gra z beznadziejną mechaniką jest beznadziejna, niezależnie, jak dobra jest w pozostałych aspektach.

beacon · Administratore

Mam odmienne zdanie, ale to rozmowa na oddzielny topic.

Craven · większy pożeracz systemów

Do Offtopiku - można nie pochwalać powergamingu i manczkinizmu (sam nie lubię tego), ale nie można mówić, że to nie RPG i że nie mówi się tu o tym.

Do Topiku - po pierwsze lista czarów jest rozwiązaniem bezpiecznym - nie ma groźby, że gracz wyskoczy z czymś tak wykręconym, że zaszkodzi sesji/przygodzie/systemowi. Nie ma problemów w trakcie sesji "czy mając taką moc mogę zrobić to". Jest to proste i sprawdzone.
Swoboda jest fajna ale grający mogą sobie z nią nie poradzić.

W swojej autorce fantasy zastosowałem pośrednie rozwiązanie. Są czary, ale nie oponowałem przed opracowywaniem z MG nowych oraz była możliwość łączenia. Znasz "formy lodowe" i "pierścień ognia" - więc możesz zrobić lodowy pierścień. Proste.

Thronaar_ · Gość

Mogłem zaznaczyć, że chodzi mi o mechaniczne podejście do magii. Wszelkie ugody między MG, a graczami zawsze mogą powstać. Niedawno np. czarami ofensywnymi w D&D robiłem sztuczki w karczmie (jakieś zamrażanie przeciwnika użyłem do zrobienia lodowego miecza i inne podobne), ale to już inna sprawa.

Jeżeli myślał bym o podejściu do gry na idealistycznych poglądach beacona, to nie potrzebował bym zasad magii. Dobry MG i zgadzający się z nim gracze zawsze dojdą do porozumienia na podstawie opisowych ram. Granie z kolegami może być inne, w mojej drużynie jest gracz, który kłuci się z twórcą systemu, bo inaczej interpretuje to co napisałem w pdf-ie ;] .

beacon · Administratore

Nie, inaczej. Moje zasady bardzo ograniczają zasady mechaniczne. Poprostu gracz, w zależności od poziomu odpowiedniej umiejętności/cechy/whatever ma opisane w tabelce takie mniej-więcej możliwości i tym się kieruje.