autorskie.wieza.org

beacon · Administratore

Tomakon, moja definicja indie jest prawdopodobnie niepoprawna, ale generalnie:
W indie nie grają szerokie rzesze ludzi. Dzieje się tak, ponieważ są często wyszukane i hermetyczne. Proponują nieco inne podejście do gry, a ludzie często nie mogą się do nich przekonać. Dzieje się tak często przez daleko idące odejście od kanonu RPG. Dla wielu osób wychowanych na mainstream'ie nie do wyobrażenia jest granie w RPG bez Mistrza Gry, albo możliwość wpływania na akcję przez gracza. To jest właśnie pójście w stronę oryginalności.

W prostotę idą gry opierające się na przykład na jednej cesze. Nie mam tu wiele innych propozycji i przykładów, ale takie mam odczucie (niepewne i może błędne).

Wiem, że odróżnikiem indie nie jest samo udziwnienie. Ale jednocześni widzę, że istnieje tendencja, według której indie-rpg są przeważnie bardziej hermetyczne i przeznaczone do węższego grona odbiorców, którym dane udziwnienia przypadną do gustu.

lucek · chodzący wśród autorek

Wyłaniają się dwie definicje grywalności -

- grywalność jako łatwość zintegrowania czynników rozgrywki (zasady, świat, gracze, mistrz gry, scenariusz)

- grywalność jako subiektywna przyjemność z gry.

Wydaje mi się, że należy trzymać się tego podziału. Oko Yrrhedesa jest grą niezwykle grywalną w pierwszym aspekcie - zasady są minimalne, świat to generic fantasy, role graczy i MG są klasyczne a scenariusze prototypowe (żeby nie powiedzieć - archetypowe). Niemniej jednak, taka grywalność wcale nie musi dawać większej przyjemności i satysfakcji od rozegrania sesji w np. Burning Wheel (który z opisów jawi mi się jako gra szalenie pokomplikowana) czy w Everwaya.

Grywalność drugiego rodzaju jest, ex definitione, subiektywna i nie sądzę, żeby dało się łatwo wymyślić jakiekolwiek sposoby mierzenia satysfakcji. Oczywiście, można poprosić uczestników zabawy o to, aby na specjalnie opracowanym kwestionariuszu oznaczyli swoje odczucia - ale znów, co to znaczy, że X ocenia satysfakcję z rozwiązanych zagadek na 3, grę aktorską MG przy odgrywaniu NPCów na 8 w porywach do 9 a jakość skarbów na 6.64?
Moim zdaniem takie wartościowanie zależne jest od chwili, ponadto sesje rpg noszą znamię niepowtarzalności, przez co wymykają się tradycyjnym metodom badań eksperymentalnych. Przyznam, że nie czuję się na tym polu najmocniej, psychologię studiowałem tylko dwa lata i nigdy nie miałem do czynienia z metodologią badań psychologicznych. Ale, jeśli mielibyśmy się upierać przy mierzeniu satysfakcji - jest to chyba najlepsza z dróg (opcjonalnie pomóc może psychologia biznesu i metodologia badań marketingowych - ale tu chyba zaczyna się problem skali).

l.

Craven · większy pożeracz systemów

Jak dla mnie przyjemność z gry wpływa na grywalność, ale nie można jej z nią utoższamiać.